Bogusław Kierc - Aktor, reżyser, pedagog, poeta, krytyk literacki, eseista. Autor książek krytycznoliterackich i opracowań krytycznych (m.in. "Poezji zebranych" Rafała Wojaczka). W latach 1967 - 73, 1976 - 84 aktor Wrocławskiego Teatru Współczesnego w latach 1973 - 74 Teatru im. Siemaszkowej w Rzeszowie, w latach 1974 - 76 w Lubuskim Teatrze im. Kruczkowskiego w Zielonej Górze, w latach 1984 - 90 w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, w latach 1992 - 2000 w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W latach 1990 - 92 dyrektor Teatru Współczesnego w Szczecinie. Od roku 2000 ponownie aktor Wrocławskiego Teatru Współczesnego.
O Głodomorze:
Zdarzyło mi się grać Głodomora w trzech różnych realizacjach trzech różnych reżyserów i w trzech odmiennych sytuacjach społeczno-politycznych. Nie muszę chyba dodawać, że w każdej z tych inscenizacji grałem innego Głodomora. Inne - go nie tylko z powodu przemian biologicznych i kontekstów historycznych czy estetycznych, ale przede wszystkim – innego przez przesunięcia „środka ciężkości” w postaci mojego bohatera.
Wersja, którą przedstawiam obecnie (ulegając namowom życzliwych Teatromanów) jest rodzajem reasumpcji moich (nie tylko) aktorskich decyzji sprowokowanych przez tę rolę. Tadeusz Różewicz widział tamte inscenizacje i miałem szczęśliwą sposobność rozmawiania z nim o istocie tych aktualizacji „bycia głodomorem”. Czy jestem nim dzisiaj? To już moja tajemnica. „Publiczna” tajemnica, którą odsłaniam w tych „Powrotach do Odejścia Głodomora” , odwołując się nie tylko do dramatu Różewicza, ale też innych tekstów i kontekstów „przyczepiających się” do moich głodomorowych uzurpacji - pisze Bogusław Kierc.